رهگذر: «آخرین داستان» اقتباسی آزاد از شاهنامه است
انیمیشن «آخرین داستان» در جشنواره سی و هفتم فیلم فجر
انیمیشن بلند سینمایی «آخرین داستان» به کارگردانی اشکان رهگذر در پردیس سینمایی چارسو به نمایش درآمد.انیمیشن «آخرین داستان» در روز پنجم جشنواره سی و هفتم فیلم فجر در پردیس سینمایی چارسو روی پرده رفت.
اشکان رهگذر کارگردان این انیمیشن در آیین معرفی «آخرین داستان» گفت: «فرآیند تولید انیمیشن ما از لحظه خلق تا خروجی نهایی، 9 سال طول کشیده است.»
او این انیمیشن را بزرگ‌ترین تولید انیمیشن ایرانی خواند و گفت: «ما در تولید این اثر، از همکاری چهارده بازیگرِ به نام برای صداپیشگی نقش‌های مختلف بهره گرفته‌ایم. اشکان رهگذر با اشاره به اینکه «آخرین داستان» یک انیمیشن دوبُعدی است افزود: تولید موسیقی این اثر بسیار پرزحمت بود، علاوه‌بر آنکه ما از حضور خوانندگان و هنرمندانی همچون شهرام ناظری در این انیمیشن استفاده کردیم.»
او یادآور شد: «همان‌طور که شاهنامه متعلق به ایران است تلاش کردیم از سراسر ایران نشانه‌های موسیقایی در این انیمیشن وجود داشته باشد.»
اشکان رهگذر تاکید کرد: «انیمیشن آخرین داستان یک اقتباس آزاد از شاهنامه است و برای تولید این اثر، هیچگونه تحریفی در شاهنامه صورت نگرفته است. او افزود این انیمیشن برای گروه سنی نوجوان تا بزرگسال تولید شده و تماشای آن، به خاطر برخورداری از برخی صحنه‌های اکشن، برای کودکان زیر سیزده سال توصیه نمی‌شود.»
در پایان آرمان رهگذر مجری طرح «آخرین داستان» گفت: «در طول تولید این انیمیشن بلند سینمایی موفق به ایجاد هزار شغل برای جوانان هم شدیم.»
هنرمندانی همچون پرویز پرستویی، حامد بهداد، لیلا حاتمی، اشکان خطیبی، باران کوثری، شقایق فراهانی، اکبر زنجانپور، حسن پورشیرازی و تعداد دیگری از هنرمندان شناخته شده کشور در حوزه تئاتر و سینما صداپیشگی شخصیت‌های این انیمیشن سینمایی را عهده‌دار بوده‌اند. »
خلعتبری، آهنگساز: ما جمشیدیه را زندگی کردیم و ساختیم
نشست خبری فیلم «جمشیدیه» با حضور یلدا جبلی(کارگردان)، ستاره پسیانی، پانته‌آ پناهی‌ها، سارا بهرامی، حامد کمیلی، شادی کرم‌وردی، ندا جبرائیلی، محمد ولی‌زادگان(بازیگران)، محمدصادق آذین(تهیه‌کننده)، فردین خلعتبری(تهیه‌کننده و آهنگساز)، آرش قاسمی(صداگذار)، حبیب مجیدی(عکاس)، عظیم فراین(گریمور) و دیگر عوامل فیلم با اجرای محمود گبرلو در سومین سانس از ششمین روز از جشنواره برگزار شد.
یلدا جبلی درباره اینکه بازی‌ها شعاری می‌شود و موجب عدم باورپذیری فیلم می‌شود، گفت: من این‌طور فکر نمی‌کردم.
محمدصادق آذین، تهیه‌کننده نیز با بیان اینکه وقتی قصه فیلم را خواندم خیلی روی من تاثیر گذاشت، گفت: «البته من تهیه‌کننده‌ای نبودم که تمام سرمایه آن را تامین کنم بنابراین همکاری کردم و قصد من کمک جهت ساخت یک فیلم اجتماعی خوب بود. زحمت بیشتر گزارش و اجرای تولید روی دوش آقای خلعتبری بود.»
خلعتبری نیز در این باره گفت: «ما جمشیدیه را زندگی کردیم و ساختیم و فکر می‌کنم در کنار ما حیات پیدا می‌کند.»
جبلی درباره پرسشی مبنی‌بر ضدانسانی بودن و شعاری بودن فیلم جمشیدیه توضیح داد: «من این‌طور فکر نمی‌کنم. یک قاضی مشاور پروژه ما بوده است. خیلی برایم عجیب است که می‌گویید این فیلم شعاری است. عجیب این است ما در شرایطی زندگی می‌کنیم که نوع دیگری حرف زدن را بارها از دوستان خودمان می‌شنویم و این موضوع برایمان عجیب است.»
او همچنین درباره پرسش دیگری مبنی‌بر بازی کیومرث پوراحمد در فیلم «جمشیدیه» گفت: «فکر کردیم آقای پور احمد برای نقش پدر خوب است. در نمایش‌های مردمی بازی او را دوست داشتند و زمانی که پوراحمد را انتخاب کردیم و او لطف کرد با ما همکاری کرد، فکر کردیم این بهترین انتخاب است.»
پانته‌آ پناهی‌ها در مورد بازی خود در این فیلم گفت: «دلیل انتخاب این نقش که البته چندان هم متفاوت نیست، همزادپنداری با این خانمی است که در دوراهی سختی قرار دارد.»
یلدا جبلی در مورد علت عدم بازجویی از همسر ترانه در فیلم گفت: «قصه جمشیدیه قطعا قصه دادگاه و بازجویی نیست. در چنین قصه‌هایی هرکس تلاش می‌کند شکلی از داستان را نشان دهد. یکی بازجویی، یکی زندان و یکی هم کشمکش برای گرفتن رضایت از خانواده مقتول. ما تلاش کردیم از این زاویه به داستان بپردازیم.»
فردین خلعتبری در پاسخ به سوالی در مورد شعاری بودن فیلم گفت: «ما وقتی از خودمان می‌خواهیم در دادگاه از خودمان دفاع کنیم، چون دادگاه جایی رسمی است، ادبیات فردی که در آنجا قرار می‌گیرد رسمی است. چرا می‌گوییم رسمی حرف زدن شعاری حرف زدن است؟ طرف پای مرگ و زندگی اش در میان است مگر می‌تواند فلسفی حرف بزند؟ حتما مگر باید طرف فارغ‌التحصیل فلسفه باشد که چنین حرف‌هایی بزند؟»
یلدا جبلی در پاسخ به پرسشی درباره اینکه نظرش درباره فیلم‌های دورهمی چیست؟ گفت: «به نظر شما جمشیدیه یک فیلم دورهمی در آپارتمان ساده است؟ این‌طور نیست. قصه‌های آپارتمانی قصه مورد علاقه من است اما بنا بر شرایط سینما ترجیح دادم به دنبال آن نروم. گاهی اوقات جبر و فضاهای فارغ از اینکه فیلمسازان آن را دوست دارند، آنها را به سمتی می‌برد که فیلم‌های آپارتمانی بسازند. بسیاری از فیلمسازان دوست دارند هر آنچه که تخیل شان حکم می‌کند روی کاغذ بنویسند اما برای 20 درصد از فیلمسازان این امکان نیست.»
او درباره اینکه برای انتخاب زوج حامد کمیلی و سارا بهرامی در فیلم سابقه بازی این دو تاثیری برای انتخاب هم داشته است؟ گفت: «بله تاثیر داشت زیرا مهم بود که زوج ترانه و امیر، چهره آشنایی برای مخاطب داشته باشند. به دلیل محدودیت زیادی که در روابط خانوادگی و زن و شوهرداری، احساس کردم این امر می‌تواند عقبه خوبی برای مخاطب داشته باشد جدا از اینکه این دو بازیگر بهترین انتخاب نیز بوده‌اند.»
سارا بهرامی نیز در پاسخ به تکراری بود همکاری‌اش با حامد کمیلی، توضیح داد: «کاش سوال‌های بهتری از من می‌کردید. این موضوع برای من به‌عنوان بازیگر اصلا اهمیت ندارد. یکی از وسواس‌هایم این بود که من و حامد کمیلی بازی تکراری نکنیم و اگر سوال‌کننده پیشنهاد و خاطره‌ای از تکراری بودن کار ما دارد به من بگوید زیرا برایم مهم است. من با آقای کمیلی زیاد بازی کردم اما هرگز شخصیت ترانه را در مقابل او بازی نکردم.»
یلدا جبلی در پاسخ به سوالی در مورد طراحی‌های صحنه دادگاه و دادسرا و شعبه بازپرسی گفت: «من برای ساخت این فیلم در بیش از 50 دادگاه حاضر بودم. ما فکر می‌کنیم در دادگاه‌ها همیشه افرادی هستند که چاقوکشی کرده‌اند یا تخلفات مالی دارند. اما این فیلم براساس دادگاه‌هایی است که من خودم شخصا در آن حضور داشتم. ضمن اینکه وکلا و قضاتی هم به‌عنوان مشاور در این پروژه با ما همکاری داشته‌اند. من تلاش کردم حتی فضای راهرو‌های دادگاه و مورد قاضی را هم براساس تجربیاتی که در دادگاه‌ها داشته‌ام بازسازی کنم.»
حامد کمیلی در پاسخ به تکراری بودن بازی‌اش در مقابل سارا بهرامی، گفت: ممن یک بازیگر هستم و این کمترین اهمیت را برای من دارد که می‌خواهم در مقابل یک پارتنر تکراری بازی کنم چون در سینما چیزی به اسم شخصیت‌پردازی وجود دارد. من اگر در یک گروه قوی قرار بگیرم ترجیح می‌دهم که حتما بازی کنم. ضمن اینکه به نظرم این آشنایی برای مخاطب باعث اتفاق بدی در فیلم نشده است.»
سارا بهرامی در پاسخ به این سوال که آیا نگران این نیست که چون پارسال سیمرغ برده، امسال قربانی جایزه نگرفتن شود، گفت: «من عاشق جایزه گرفتن هستم اما با صداقت به شما می‌گویم که هیچ‌وقت برای سیمرغ گرفتن نقش بازی نکرده‌ام. من نقشی بازی کرده‌ام که با افتخار بتوانم در کنار آن بایستم. با این حال اما نقدی خواندم که واقعا متاسفم شدم. دوست منتقدی نوشته بود که این فیلم درباره فحش است به همراه یک ایموجی خنده و گریه. خدا را شکر که این ایموجی‌ها وجود دارد تا اهل ادب و قلم ما به آنها پناه ببرند. متاسفانه لمپنیسم با روشنفکری ما آمیخته شده که این برای جامعه دور از کتاب ایران بسیار بد است. جامعه‌ای که باید ببیند می‌توان با آن ادبیات هم از خود دفاع کرد.»
جبلی در مورد انتظارش از مخاطب بعد از تماشای فیلم گفت: «من انتظار خاصی نمی‌توانم داشته باشم. من فکر می‌کنم بحث و گفت‌وگویی که بین مخاطبان پس از تماشای فیلم شکل می‌گرفت مثلا در مورد همان بحث فحاشی که ما با آن درگیر هستیم برایم ارزشمند است.»
اصلانی: «حمال طلا» با محور قرار دادن جامعه کارگری ساخته شده است
همزمان با روز پنجم از برگزاری سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، فیلم «حمال طلا» ساخته تورج اصلانی در پردیس سینمایی چارسو به نمایش درآمد.
تورج اصلانی ابتدا در مراسم معرفی این فیلم از تک تک عوامل تولیدکننده فیلم که در سالن حضور داشتند دعوت کرد تا در کنار او روی صحنه بایستند.
اصلانی بعد از خوشامدگویی به مخاطبان فیلم «حمال طلا» گفت: «این فیلم با محور قرار دادن بافت کارگری جامعه ساخته شده است.»
او توضیح بیشتر درباره فیلم را لازم ندانست و از مخاطبان و هنرمندان حاضر در سالن دعوت کرد در پایان فیلم نظرات و انتقادات خود را درباره این فیلم به گوش او برسانند. اصلانی گفت: «درست است که پرونده فیلم «حمال طلا» بسته شده، اما نظرات تماشاگران فیلم می‌تواند در ساخت آثار بعدی به من یاری برساند.»
ژاله صامتی یکی از بازیگران فیلم «حمال طلا» طی سخنان کوتاهی به بینندگان این فیلم خیرمقدم گفت و اظهار اطمینان کرد که فیلم «حمال طلا» اثر خوب و قابل توجهی از آب درامده است.
فیلم «حمال طلا» از حضور بازیگرانی همچون ژاله صامتی، پیام احمدنیا، لطف‌الله سیفی، امید روحانی، امین آقا فرزانه، علیرضا مهران، حسن زاهدی، داود محمد آبادی، محمود شفیع خانی و رضا شفیع خانی بهره برده است. این فیلم روایت زندگی کارگری است که شغل او حمالی طلاست. او در مسیر شغلی اش دچار مشکلاتی می‌شود و نوسانات اقتصادی هم به مشکلات او دامن می‌زند.
در نشست خبری فیلم «مردی بدون سایه» رئیسیان: پایان فیلم گنگ نیست
رئیسیان در پاسخ به پرسشی درباره پایان گنگ فیلم «مردی بدون سایه» گفت: «پایان فیلم روشن است و گنگ نیست.»
نشست خبری فیلم «مردی بدون سایه» با حضور علیرضا رئیسیان (کارگردان و تهیه‌کننده)، به آفرید غفاریان، لیلا حاتمی، پانته‌آ سیروس، نسیم ادبی، نادر فلاح، علی مصفا، عاطفه الهی، شادی کرم‌رودی(بازیگران)، ستار اورکی(آهنگساز)، محمدرضا دلپاک (طراحی و ترکیب صدا)، مجید کریمی (مجری طرح)، علیرضا نیکو لعل(مدیر فنی) و دیگر عوامل فیلم با اجرای محمود گبرلو در آخرین سانس از ششمین روز از جشنواره برگزار شد.
علیرضا رئیسیان در ابتدای این نشست گفت: «باید از مسعود سلامی که مادرش بیمار بود و نتوانست بیاید همچنین هایده صفی یاری تشکر کنم.»
علی مصفا در پاسخ به سوالی درباره حضور چشمگیرش در جشنواره و اینکه چرا سعی نکرده متفاوت باشد، گفت: «خوشحالم که آخرین باری است که در این دوره از جشنواره هستم و خوشحالم در این سانس قرار نیست جواب سوال ممیزان مالیاتی را بدهم و جواب بازیگری‌ام را می‌دهم. شاید چون همه نقش‌ها شبیه هم هستند به نظر می‌رسد این‌طور باید باشد و این کارگردان است که باید به من بگوید چگونه بازی کنم.»
او در پاسخ به پرسشی مبنی‌براینکه به دلیل رقابتی بودن جشنواره چرا بازی‌های شما در این دوره یکنواخت است؟ جواب داد: «جشنواره مسابقه ورزشی نیست؛ یعنی باید در یک فیلم یک جور اظهار تعجب می‌کردم و در این فیلم طور دیگر؟!»
رئیسیان نیز درباره پرسشی مبنی‌بر گنگ بودن پایان فیلم اظهار کرد: پایان فیلم روشن است و گنگ نیست.
در ادامه نشست، لیلا حاتمی درباره پذیرفتن بازی در این فیلم نیز، بیان کرد: «آقای رئیسیان مایل بود این نقش را من بازی کنم، من هم از داستان فیلم بدم نیامد. البته قبلا هم در چند کار آقای رئیسیان بازی کردم و تصمیم جدیدی نبود.»
رئیسیان در پاسخ به پرسشی مبنی‌بر اینکه دنبال اثری هستید که به جهان‌بینی خودتان نزدیک باشد یا برای فیلمنامه قصه می‌گویید؟، گفت: «درباره فیلمنامه نوشتنم برداشت آزاد است.»
او همچنین درباره دیدگاهی مبنی‌بر یک دست نبودن و دوپاره بودن فیلم، اظهار کرد: «خواستم بگویم یک زندگی عادی می‌گذرد و اندیشه من این بود که آن را از اول پیچیده نکنیم، می‌خواستم بگویم جریان عادی زندگی چگونه می‌تواند آدم را وادار به کارهای غیر عادی کند.»
این کارگردان درباره پیام فیلم نیز توضیح داد: «این‌طور نیست هر فیلمی را که می‌سازیم، بخواهیم یک پیام روشن را منتقل کنیم به‌ویژه فیلمی مثل «مردی بدون سایه» که سیال است. پیام فیلم هم روشن است و نشان می‌دهد سوظن بیش از حد می‌تواند پیامدهای ناگواری داشته باشد.»
رئیسیان در پاسخ به این سوال که چرا فیلم به این شکل به پایان رسید و آیا از ابتدا این پایان‌بندی را در نظر داشتید، گفت: «فیلسوف بزرگی گفته است هر اثر هنری در ذهن مخاطب کامل می‌شود. به تعداد آدم‌هایی که می‌بینند می‌توانند برداشت‌های متفاوتی داشته باشند ولی این مدل نیست که گنگ باشد.»
رئیسیان تاکید کرد: «این فیلم یک مجموع شرایط را طی می‌کند تا به یک نقطه اوج می‌رسد.»
او در پاسخ به این سوال که سیر تحول کاراکتر اصلی چطور اتفاق می‌افتد توضیح داد: «من پیشنهاد می‌کنم که شما یک دور دیگر فیلم را ببینید. چون حداقل هفت اتفاق وجود داشت که شخصیت به این نقطه رسید.»
رئیسیان درباره اینکه چرا سرمایه‌گذاری فیلم را در رسانه‌ها شفاف‌سازی کرده است، گفت: «فارابی چهار بار اعلام کرد که از فیلم ما حمایت کرده است. ما هم خواستیم شفاف‌سازی کنیم که بدانند چه کسانی در فیلم ما سهم داشته‌اند. بیشترین سهم فیلم متعلق به من است.»
رئیسیان هم با بیان اینکه برخی از فیلم‌هایی که شما در این جشنواره می‌بینید، آخرین فیلم‌هایی هستند که برخلاف دو جریان فیلم سفارشی و تجاری مسیر خود را طی می‌کنند، گفت: «باید همه جدی باشیم که این سینما اگر حضورش مهم است، ادامه پیدا کند. شرایط برای فیلم‌هایی که کمی بخواهند استقلالشان را در بیان صنعتی و هنری سینما حفظ کنند، سخت است. نسل اول سینما در حال محو شدن هستند. فیلمسازی برای نسل دهه 60 بسیار سخت است. شاید یکی از کمک‌های رسانه‌ها به سینمای ایران در این شرایط شکل بگیرد و کمک نکنند که درام اجتماعی در این سینما از بین ببرند. من این هشدار را به شما می‌دهم که فیلم‌های اجتماعی و عاطفی مثبت و مستقل رو به نابودی هستند. دلیلش هر چه که هست به نظرم ما باید مراقبت کنیم.»
رئیسیان در پاسخ خبرنگاری مبنی‌بر اینکه می‌گویید سعی کردید سینمای اجتماعی و درام حفظ شود اما در فیلم‌تان صحنه‌های متناقض با حرف خودتان دارید، فکر نمی‌کنید فیلم شما ممیزی بخورد یا نه؟ گفت: «این فیلم بدون هیچ حذفیاتی پروانه نمایش گرفته اما برای بالای 12 سال قابل نمایش است. در بخشی از فیلم هم دیالوگی مبنی‌بر اینکه چگونه می‌شود درباره خشونت فیلم ساخت و هیچ چیزی از آن نشان نداد، داشتیم. این یک اتفاق است و همه جای دنیا رخ می‌دهد. قتل‌های ناموسی در همه جای دنیا اتفاق می‌افتد.»
نادر طالب‌زاده: فیلم‌هایی در جشنواره امسال داریم که در شان 40سالگی انقلاب‌اند
نادر طالب‌زاده کارگردان بر این باور است که در 40 سال اخیر سینمای ایران به تکامل رسیده است.
طالب‌زاده که در جریان برگزاری سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر در سینمای رسانه حضور یافته بود، در گفت‌وگوی کوتاهی دیدگاه خود را درباره سینمای ایران و جشنواره سی و هفتم بیان کرد.
این فیلمساز در پاسخ به این سوال که سینمای ایران در 40سالگی انقلاب اسلامی چقدر توانسته به اهداف انقلاب نزدیک شود گفت: «انصافا به خوب جایی رسیده‌ایم و من از بین این چند کاری که دیده‌ام همه در فرم و محتوا خوبی بودند. در این 40 سال بدون هیچ اغراقی تکاملی در سینمای ایران اتفاق افتاده است.»
او اضافه کرد: «امسال کارهایی ساخته شده که هم سنگین هستند هم تکان دهنده، من فکر می‌کنم امسال مخاطب بعد از تماشای هر فیلمی به فکر فرو می‌رود و اثر تکانش می‌دهد و همین نشان‌دهده این است که جشنواره امسال جشنواره پربار و خوبی است.»
جشنواره فیلم فجر یکی از مهم‌ترین اتفاقات سینمایی است، طالب‌زاده در پاسخ به این سوال که برگزاری این جشنوراه چقدر توانسته حال و هوای انقلاب و دهه فجر را زنده نگه دارد، گفت: «جشنواره فیلم فجر به معنای واقعی جشنواره است، مدتی که در پردیس سینمایی ملت بودیم رفت و آمد و شور و حال زیاد بود و این نشان از استقبال از جشنواره است.»
این کارگردان در ادامه صحبت‌هایش گفت: «ایران هم کشور مخلصی است و هم کشوری پر از مشکلات، ولی در فجر و سینمای فجر که یک جور آینه از وضع جامعه و خلاقیت جوان‌هاست حس می‌شود که اتفاقات مهمی افتاده است. در واقع ایران است که در غرب همه چیز را بهم ریخت، از اول انقلاب اول آمریکا را بهم ریخت و آنها برای مقابه با جمهوری اسلامی کارهای بسیار و خرج‌های زیادی برای خاموش کردن ایران کردند. در جشنواره امسال فیلم‌هایی جدی‌ای داریم که در شان چهلمین سال انقلاب‌اند.»