خبر خداحافظی ناصر چشمآذر با نُتهای پایانی روزگار که رسید، همه یاد آن جمله طلاییاش در برنامه خندوانه افتادند، آنجایی که گفت «خداحافظ غمانگیزترین کلام است.»
به نقل از بولتن مجازی(فجر سیوهفتم)، خبر خداحافظیاش با دارفانی که رسید، نوای موسیقی در شهر پیچید. همهجا پُر شد از ترانههایی که او ساخته بود. مردم پریشان شده بودند بین نُتهای ماندگاری که هیچ کماز معجزه نداشت. یکی ساختههایش برای خوانندههای پاپ را بهرخ دنیا میکشید و دیگری از نمایشهای ایرانی میگفت که با موسیقی ناصر چشمآذر طعم دیگری گرفته بودند.
در خیابانهای شهر ترنم «باران عشق» میپیچید و خیلیها دوباره به تماشای «هامون» نشستند تا آن سکانسهای ماندگار را با آهنگسازی ناصر چشمآذر یکبار دیگر مرور کنند. میخواستند همراه خسرو شکیبایی فریاد بزنند که این مرد حق ماست، سهم ماست و نباید در 67 سالگی ما را تنها میگذاشت. بعضیها به «هامون» اکتفا نکردند و سراغ بقیه کارهای شاخص داریوش مهرجویی مانند «بانو»، «میکس»، «اجارهنشینها»، «شیرک» و «دختردایی گمشده» رفتند تا جای خالی هنرمند محبوب را با مشتی از خاطرات قدیمی پُرکنند و موسیقی او را روی بعضی از ماندگارترین آثار سینمایی از نو بشنوند. باز نوبت به «خواهران غریب» رسید و «قصههای مجید» و موسیقی نابی که امضای ناصر چشمآذر پای آنها خورده بود. بعضیها پرت شدند به سال 1363 و فیلم سینمایی «تاراج»؛ رفتند سرخط که اولین موسیقی متن فیلمی که ناصر چشمآذر ساخته بود را بشنوند و جلو بیایند. برسند به «اجارهنشینها»، «چشم شیطان» و «بلندیهای صفر.»
ساختههای تهمینه میلانی مانند « آتشبس»، «دیگه چه خبر»، «سوپر استار»، «کاکادو» و «تسویهحساب» را مرور کنند و دل بسپارند به موسیقی ناب چشمآذر که در میانههای این نمایشها جاخوش کرده بود. بیایند سراغ «قارچ سمی» ساخته رسول ملاقلیپور و برسند به «شمعی در باد». با «گشت ارشاد» قهقهه سر بدهند و با تماشای فیلم «نبات» آخرین موسیقی متن ساخته شده چشمآذر را بشنوند و بازی نُتهایش را گوشهای در ذهنشان حک کنند؛ که بماند برای همیشه.
خبر خداحافظیاش با دنیا که رسید، کارنامه پُر و پیمانش ردیف شد. ساخت آهنگ برای بسیاری از خوانندگان سرشناس ایرانی به همراه 10 آلبوم موسیقی، 75 فیلم سینمایی و یک مجموعه تلویزیونی حاصل عمری بود که از 13سالگی با نواختن آکاردئون به موسیقی گرهخورده بود. سال 1368 برای فیلم «هامون» نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن فیلم هشتمین دور جشنواره فیلم فجر شد و سال 1372 برای فیلمهای «بلندیهای صفر» به کارگردانی حسینعلی لیالستانی و «چشم سلطان» به کارگردانی حسن هدایت، سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن جشنواره دوازدهم را با خود به خانه برد. سال 1374 با «خواهران غریب» نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن چهاردهمین دوره جشنواره فیلم فجر شد و سال 1380 با موسیقی متن فیلم «قارچ سمی» به کارگردانی رسول ملاقلیپور به میدان آمد و سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر را از آن خود کرد.
درنهایت سال 1383 برای موسیقی متن فیلم «شمعی در باد» نامزد دریافت تندیس زرین بهترین موسیقی متن هشتمین دوره جشن خانه سینما شد. خبر خداحافظی ناصر چشمآذر با نُتهای پایانی روزگار که رسید، همه یاد آن جمله طلاییاش در برنامه خندوانه افتادند؛ آنجایی که گفت «خداحافظ غمانگیزترین کلام است» و چه تلخ بود صبح جمعه چهاردهم اردیبهشت ماه سال 1397 که خودش شد تجسم عینی همین کلام غمانگیز.
شاهرخ دولکو عضو هیات انتخاب سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با اشاره به عملکرد این هیات و ترکیب فیلمهای راهیافته به جشنواره، هر گونه فشار برای انتخاب یا رد آثار را رد کرد.
شاهرخ دولکو در گفتوگویی تفصیلی به مباحثی پیرامون نحوه انتخاب فیلمهای جشنواره فجر، حضورش بهعنوان منتقد در ترکیب هیات انتخاب فیلمها، تنوع محتوایی فیلمهای جشنواره سی و هفتم پرداخته است که در ادامه بخشهایی از این گفتوگو میآید؛
شما بهعنوان منتقد در هیات انتخاب جشنواره فجر حضور داشتید؛ امری که کمتر اتفاق میافتد. در انتخاب شما چقدر انجمن منتقدان دخیل یا تسهیلکننده بوده است؟
من بهعنوان منتقد و بهعنوان کسی که گاهی اوقات هم مرتکب فیلمسازی میشوم در هیات انتخاب سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر بودم اما وجه منتقد بودن من در این هیات پررنگتر بود. به نظرم لازم است که در هیات انتخاب و هیات داوران یک منتقد حضور داشته باشد چراکه در اغلب موارد فیلمها یا از دیدگاه دولتی یا از دیدگاه تولیدی مورد ارزیابی و داوری قرار میگیرند. یعنی اعضای این هیاتها یا شامل کسانی است که در شورای پروانه نمایش و پروانه ساخت حضور دارند، یا از مسئولان دولتی یا از دوستان تولیدکننده اعم از کارگردان، تهیهکننده و... هستند.
حتی برای خودم هم جالب بود که بدانم آیا کسی یا جایی در این انتخاب دخیل بوده است یا نه از همینرو این موضوع را از دوستان جشنواره پرسیدم و متوجه شدم دفتر جشنواره هیاتی دارد که آن هیات اسامی افراد را جدا میکند و براساس کیفیتی که در کار افراد میبیند، تعدادی را انتخاب میکنند به تصویب میرساند اما طبق پیگیریهای من، انجمن منتقدان هیچ نقشی در این انتخاب نداشته است.
جشنواره فیلم فجر از آن دسته از جشنوارههایی است که همواره انتظار میرود برخی از آثار براساس سفارش برخی مدیران انتخاب یا رد شوند، صادقانه بگویید که آیا این فشار امسال وجود داشت یا نه؟
صادقانه میگویم که امسال از جانب مدیران جشنواره هیچ فشاری مبنیبر انتخاب یا رد آثار روی ما نبود هرچند ما روزی حدود 5 تا 6 فیلم میدیدیم و فشار کاری زیادی را متحمل میشدیم و با وقت بیشتری که دوستان صرف میکردند ما برخی اوقات از ساعت 12 ظهر تا 1 بامداد کار را ادامه میدادیم و بعد از هر فیلم، به بحث درباره آنها میپرداختیم.
البته ما از ابتدا میدانستیم که قرار است حدود صد فیلم را در یک بازه زمانی 20 روزه ببینیم اما من بهطور قطع میگویم که از سوی مدیریت جشنواره هیچ فشاری برای انتخاب یا رد هیچ فیلمی وجود نداشت یعنی نه در انتخاب و نه رد هیچ فیلمی هیچ سفارش و تاکیدی به ما نشد و کاملا ما را آزاد گذاشتند.
البته خودم که در سالهای قبل این مصاحبهها را میخواندم فکر میکردم آدمها در رودربایستی میمانند، موضع اخلاقی دارند و شاید در این زمینه دروغ میگویند اما امسال که خودم در هیات انتخاب حضور داشتم، شهادت میدهم که هیچوقت هیچگونه فشاری نه از سوی دبیر و نه از سیستم جشنواره وجود نداشت بنابراین از صمیم قلب میگویم دوستان همه فیلمها را بدون هیچ پیشداوری به نمایش میگذاشتند.
ضمن اینکه در اغلب اوقات برای اینکه این توهمِ فشار پیش نیاید، آقای داروغهزاده دبیر این رویداد بسیار کم به محل استقرار ما سر میزد و آقای سیمون سیمونیان مدیر دبیرخانه مسئولیت این کار را داشت. او هم تنها نام کارگردان و فیلمها را به ما میگفت و مشخصات آنها را به ما توضیح میداد برای مثال میگفت که فیلم تا چه اندازه کامل است.
البته گاهی اوقات اتفاقاتی از بیرون برای ما رخ میداد برای مثال خیلی از کارگردانان، تهیه کنندگان، بازیگران و دستاندرکاران آثار که با ما آشناییهایی داشتند به ما زنگ میزدند یا پیام میدادند و میپرسیدند که فیلم ما را دیدهاید یا نه البته آنها، افراد دارای عزت نفس و درک فرهنگی هستند و قصدشان از پرسیدن این سوالها فقط این بود که بدانند فیلم به دست ما رسیده و ما فیلم را دیدهایم یا نه و نظرمان درباره آثار چیست که طبعا هیچ جوابی به این سوالها نمیدادیم.
از همان ابتدا هم دبیر جشنواره به ما گفته بود که قطعا دوستان فیلمساز با شما تماسهایی میگیرند و سوالهایی از شما میپرسند بنابراین بهتر است به آنها پاسخ ندهید چون برای شما دردسر ایجاد میکند. برای مثال ممکن است این حاشیه ایجاد شود که شما فیلم را دوست داشتهاید اما اثرشان به جشنواره راه پیدا نکرده است. از همین رو ما سعی کردیم به هیچ تماسی پاسخ ندهیم. البته میدانیم که فیلمسازان حق دارند چنین سوالاتی بپرسند اما ما موضوع را تا اعلام اسامی مسکوت گذاشتیم و هیچ فیلمسازی مطلقا تا زمان اعلام اسامی نمیدانست که فیلمش انتخاب یا رد شده است.
در سالهای گذشته برخی از فیلمها به خاطر محتوایشان شانس حضور در فجر را پیدا نمیکردند، امسال فیلمی بود که به خاطر این موضوع کنار گذاشته شود؟
نه. امسال هیچ فیلمی نبود که به خاطر محتوا کنار گذاشته شود. این امر یا از خوش شانسی ما بهعنوان هیات انتخاب یا ناشی از درایت فیلمسازان بودند که نشان میداد اگر هم این مساله در فیلمشان وجود داشته است ترجیح دادهاند اثرشان را به جشنواره ارائه ندهند و یک اکران بیسروصدا را سپری کنند بنابراین هیچکدام از فیلمهایی که ما دیدیم مشکل مضمونی نداشتند بهطوری که وقتی با دوستانی که با این ماجرا بیشتر آشنا هستند و در شورای پروانه نمایش حضور دارند، صحبت میکردیم آنها هم میگفتند فیلمها هیچ مشکل مضمونی نداشتند.
ابراهیم حقیقی ضمن ارائه توضیحاتی درباره روند طراحی سیمرغ جشنواره فیلم فجر، مروری بر فیلمهایی که در خاطرش ماندگار شدهاند داشت.
در سیوهفت دورهای که از جشنواره فیلم فجر گذشته است، هنرمندان باسابقه و برجسته بسیاری در روند برگزاری این رویداد بزرگ سینمایی نقش داشتهاند که این روزها کمتر نامی از آنها برده میشود.
ابراهیم حقیقی گرافیست و طراح باسابقهای است که همواره با نگاهی به سیمرغ جشنواره فیلم فجر یاد او در ذهنها زنده میشود. او در کنار طراحی سیمرغ جشنواره، طراحی پوسترهای چند دوره این رویداد را نیز برعهده داشته است.
سیری که سیمرغ جشنواره فجر طی کرد تا به پرواز درآید
در طول این سالها سیمرغ جشنواره فیلم فجر شکلهای مختلفی به خود دیده، اما در اصل ماهیت آن تغییری ایجاد نشده است، ابراهیم حقیقی که طراح این نماد است، درباره اینکه ذهنیتش هنگام طراحی سیمرغ فجر چه بوده است، گفت: «پدید آمدن ایده سیمرغ در یک جمع اتفاق افتاد، پس از آنکه بنیاد سینمایی فارابی تاسیس شد و در سومین سالی که جشنواره فیلم فجر برگزار میشد قرار شد جشنواره دارای یک نشان باشد، ماههای زیادی طول کشید و همفکریهای زیادی انجام شد که این سمبل و نشان پیدا شود.»
او با اشاره به طرحهای پیشنهادی ادامه داد: «ابتدا به جهت رنگین بودن به طاووس فکر شده بود، اینکه نشان طراحی شده ویژگیهای سینمایی داشته باشد با طاووس جواب نمیداد، پس از صحبتهای بسیار سیمرغ انتخاب شد بهعنوان اینکه در فرهنگ و هنر ما بسیار سابقه دارد از منطقالطیر عطار تا شاهنامه فردوسی و اینکه در آثار بسیاری از شاعران ایران اثری از سیمرغ وجود دارد.»
حقیقی درباره روند طراحی نماد جشنواره فیلم فجر، بیان کرد: «وقتی بنا شد سیمرغ نشان جشنواره شود، من فرصتی خواستم تا آن را طراحی کنم. سراغ کتابهای بسیاری در حوزه نگارگری، تصویرسازی، تذهیب، کاشیکاری، منبتکاری، حجاری و... رفتم و از روی آنها اتود، کپی یا عکس برداشتم. پس از اینکه منابع را یافتم شروع به ترکیب این طرحها برای نشان سیمرغ کردم. در بیشتر طرحهایی که پیدا کردم سیمرغ سرش پایین بود در حالی که نشان جشنواره فجر باید بالارونده و در حال پرواز میبود و درنهایت به طرح فعلی رسیدیم و این نشان از فرهنگ و هنرهای تجسمی و نشانههای تصویری ایران ساخته شد.»
این گرافیست در پاسخ به اینکه اگر بنا باشد دوباره سیمرغ جشنواره فیلم را طراحی کند آیا آن را تغییر میدهد یا خیر؟ گفت: «شکل آن را تغییر نمیدهم زیرا احساس میکنم بهعنوان یک موجود زنده کار میکند و 35 سال است که در حال پرواز است، ممکن است فقط ریزهکاریهای آن را کمتر کنم.»
سخنی با علاقهمندان به گرافیک و طراحی
ارتباط میان نسلهای باسابقه و جوان و انتقال تجربیات یکی از مهمترین مسائلی است که در جهت پویایی هنر ایران نقش دارد. این مساله درحالی رخ میدهد که پیشکسوتان پذیرای ایدههای نو و تازه جوانان نیز باشند.
حقیقی با اشاره به اینکه گرافیک باید به روز باشد تا با ایدههای نو ارتباط برقرار کند، گفت: «همیشه فکر کردم و آموزش دادم که گرافیک هنر معاصر است، عمر گرافیک دقیقا مدتی قبل از عکاسی و سینماست و باهم به دنیا آمدند و بسیار وابسته به تکنیک و تکنولوژی معاصر هستند. گرافیک نمیتواند کهنه باشد و باید متناسب با تکنولوژیها و پیشرفتهای روز باشد.»
این هنرمند گفت: «گرافیک هم مانند سینما و بسیاری از هنرهای دیگر دانش میخواهد و این دانش باید در حوزه فرهیختگی باشد. دانش هم آموختن نیاز دارد. ممکن است شما علاقهمند به نواختن پیانو باشید ولی پیانونواز خوبی نمیشوید. طراح خوب باید آموزش خوب و درست دیده باشد.»
پوستر فیلمهایی که در خاطر حقیقی ماندگار شدند
حقیقی ازجمله گرافیستهایی است که سابقه زیادی در طراحی پوسترهای جشنواره فیلم فجر داشته است، ایجاد تنوع در طراحی این پوستر به دلیل آنکه با فاصله اندک و سالانه برگزار میشود کار بسیار سختی است. حقیقی درباره اینکه چطور توانسته این تنوع و تازگی را در دورههایی که طراح پوستر بوده است عملی کند، توضیح داد: «در 9 سال اول جشنواره فیلم فجر که من همه کارها را انجام میدادم، بیشتر شاهد بودیم که اتاق فکری تشکیل شده و نسبت به اینکه چه میخواهیم انجام دهیم حرف زده میشد. بعدها این اتفاق کمتر رخ داد؛ یعنی طراحی پوستر به عهده طراح گرافیک گذاشته شد که برخی از دورهها نیز من این کار را انجام داده و سعی میکردم رفتار تازهتری داشته باشم و اتفاقی نو را در زمینه طراحی پوستر ایجاد کنم. اینکه چقدر موفق شدهام را نمیدانم.»
این طراح و گرافیست که طراحی پوستر فیلمهای بسیاری را انجام داده است، درباره اینکه چه پوستری بیشتر در خاطرش به یادگار مانده و به آن علاقهمند است؟ گفت: «قطعا پوسترهایی که در حافظه جمعی مردم ما جا گرفتهاند همچنان برای من مهم و جذاب هستند و آنها را دوست دارم، مثلا «مشق شب»، «سه زن»، «زندان زنان»، پوستر فیلمهای آقای صدرعاملی مانند «من ترانه 15 سال دارم» که تبلیغات بسیار وسیعی نیز برای آن انجام شد، فکر میکنم تنها فیلم ایرانی است که سه پوستر دارد و درآن سه پوستر مقاطع زندگی شخصیت اصلی را طراحی کردم و هر سه چاپ شد.»
او ادامه داد: «همچنین بسیاری از پوسترهایی که برای کارگردانان مولف سینمای ایران طراحی کردم را دوست دارم، الان به خاطر ندارم زیرا نزدیک به 60 پوستر است.»
او درباره اینکه از میان همکارانش کسی هست که آثار او را نقد کرده و نظرش برای این هنرمند اهمیت داشته باشد، گفت: «قطعا همه میتوانند نقد کنند و من هم نقد هر کسی را چه همکار باشد یا نباشد میشنوم اما سعی میکنم حرف اجبارکننده پخشکنندگانی را که فقط به فکر فروش هستند را گوش نکنم.»
گلایه از وضعیت طراحی پوستر در سینما
وضعیت طراحی پوستر فیلمها این روزها با واکنشهای متعددی همراه بوده است و منتقدان بسیاری نیز دارد، حقیقی که از صاحبنظران این حوزه است با گلایه از وضعیت این روزهای طراحی پوستر فیلمها در سینمای ایران، توضیح داد: «وضعیت سفارش طراحی پوستر در ایران بسیار بد و فاجعهبار است، یک موقعی کارگردانان مولف سینما پوستر سفارش میدادند که خوب بود، بعدها نوبت به تهیهکنندگان برای سفارش پوستر رسید و تا موقعی که با تهیهکننده فرهیخته کار میکردیم پوسترها خوب بودند. اما از یک زمانی پخشکنندهها به میدان آمدند که تنها فکرشان این بود که فیلم بیشتر بفروشد و برایشان اهمیت نداشت که پوستر به فیلم بخورد یا نه، از آن زمان بود که من کمتر توانستم کار کنم.»
حقیقی در پاسخ به این پرسش که برخی معتقدند پوستر جشنواره فیلم فجر و طراحی سیمرغ جای کار بیشتری دارد، گفت: «امیدوارم دوستانی که به این مساله معتقدند نشان دهند که چگونه این پوستر جای کار دارد زیرا حرف زدن کار بسیار آسانی است، رنگین کردن سیمرغ به هزار تکنیک و رفتار طراحانه گرافیکی نیاز دارد. من از رفتار تازه سخن نمیگویم بلکه از تکنیکهای اصولی میگویم که میتوان از آنها استفاده کرد، اینکه سیمرغ را به اشکال مختلف مانند فلزی، چوبی و... درست کرد، ایدههای خلاقانهای نیستند فقط اجراهای متفاوتی از یک نشان هستند.»
از تارکوفسکی تا کیارستمی، فیلمهای مورد علاقه طراح سیمرغ
هر انسانی که به نوعی به سینما علاقهمند بوده یا ارتباطی با هنر هفتم داشته باشد، سکانسهای ماندگاری را در ذهن خود به یادگار دارد که هیچگاه از ذهنش پاک نمیشوند. حقیقی که ارتباطی نزدیکی نیز با سینما داشته است درباره سکانسهای ماندگاری که به خاطر سپرده است، گفت: «همیشه از فیلمهای برگمان و تارکوفسکی، چند فیلم کیارستمی و چند سکانس «باشو غریبه کوچک» دلم لرزیده است و جزء تهنشینهای ذهنم از سینمایی که دوست دارم هستند.»
این هنرمند که قرار است در سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر، بزرگداشتش برگزار شود، درباره این اتفاق نظر خود را بیان کرد: «بزرگداشت رفتاری است که کسان مورد بزرگداشت قرار گرفته را خوشحال میکند اما اینکه چه فایدهای دارد را اصلا نمیدانم.»
نامزدهای بخش تبلیغات سینمای ایران در سه حوزه عکس، پوستر و آنونس معرفی شدند.
در بخش عکس کوروش پیرو برای عکاسی فیلم «پشت دیوار سکوت»، محمد بدرلو برای «تنگه ابوقریب»، مریم تختکشیان برای «قانون مورفی»، حبیب مجیدی برای «بمب یک عاشقانه» و امیرحسین شجاعی برای «مغزهای کوچک زنگ زده» نامزد دریافت سیمرغ بلورین شدند.
در بخش طراحی پوستر محمد تقیپور برای «تنگه ابوقریب»، محمدحسین هوشمندی برای «عرق سرد»، عرفان بهکار مهربانی برای «خوک»، طاها ذاکر برای «کوپال» و محمد روح الامین برای «مصادره» نامزد دریافت سیمرغ بلورین شدند.
برای ساخت آنونس فیلمهای سینمای ایران در سال گذشته کاظم ملایی برای فیلم «کوپال»، حمید نجفی راد برای فیلم «خوک» و «بدون تاریخ، بدون امضا»، روح اله موحدی برای فیلم «گرگ بازی» و مسعود رفیع زاده برای فیلم «مغزهای کوچک زنگ زده» کاندیدای دریافت سیمرغ بلورین شدند.
برندگان سیمرغ بلورین مسابقه تبلیغات سینمای ایران در مراسم افتتاحیه سیوهفتمین جشنواره فیلم فجر معرفی خواهند شد.
قائممقام بنیاد سینمایی فارابی با اشاره به برگزاری طرح «سیمرغ و پروانهها» همزمان با سیوهفتمین جشنواره فیلم فجر، از نمایش 5 فیلم سینمای کودک و نوجوان از 13 تا 17 بهمن در برخی سینماهای تهران و سراسر کشور خبر داد.
برپایه همین گزارش، حبیب ایلبیگی، مدیر بخش «سیمرغ و پروانهها» با اشاره به برگزاری این بخش برای سال دوم همزمان با سیوهفتمین جشنواره فیلم فجر عنوان کرد: «این برنامه در راستای برنامههای حمایتی سازمان سینمایی از سینمای کودک و نوجوان است که برای دومین سال برگزار میشود و در 5 روز از ایام برگزاری جشنواره، شاهد نمایش فیلمهای کودک و نوجوان هستیم.»
او با بیان اینکه از 13 تا 17 بهمن فیلمهای کودک و نوجوان در سینماهای تهران و سراسر کشور در نوبت صبح به نمایش در میآید، یادآور شد: «در مراکز استانها همزمان با برپایی جشنواره فیلم فجر، یک سالن از سینماهای میزبان جشنواره فیلم فجر به نمایش فیلمهای کودک و نوجوان اختصاص خواهد یافت. در شهر تهران، همزمان در9 سالن سینماهای «فرهنگ»، «آزادی»، «تماشا»، «باغ کتاب»، «مگامال»، «کورش»، «شکوفه»، «ماندانا» و «راگا» شاهد نمایش فیلمهای کودک و نوجوان خواهیم بود و هر روز صبح یک سانس نمایش داریم.»
ایلبیگی افزود: «روز شنبه 13 بهمن فیلم «لکنت» برگزیده بخش بهترین کارگردانی جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان، یکشنبه 14 بهمن «پاستاریونی» برگزیده بهترین فیلم کودک در جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان، دوشنبه 15 بهمن انیمیشن «بنیامین» که در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر پذیرفته شده، سهشنبه 16 بهمن فیلم «ضربه فنی» که جوایز متعددی ازجمله جایزه بهترین فیلم نوجوان جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان را به خود اختصاص داده و چهارشنبه 17 بهمن انیمیشن «آخرین داستان» اثر پذیرفته شده در سیوهفتمین جشنواره فیلم فجر و برگزیده جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان نمایش داده میشوند.»
او ادامه داد: «به همه استانها اعلام کردیم، در کنار حضور بچههای مدارس مختلف برای تماشای این آثار، امکان حضور دانشآموزان مناطق محروم و کمبهره را برای تماشای فیلمهای سینمایی کودک و نوجوان در ایام برگزاری طرح «سیمرغ و پروانهها» فراهم کنند.»
مدیر بخش «سیمرغ و پروانهها» تاکید کرد که نمایش این فیلمها رایگان است و مدارس در تهران میتوانند از طریق «سامانه اردویی مدارس» برای تماشای این آثار اقدام کنند.
ایل بیگی افزود: «در استانها نیز هماهنگیها از طریق ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی فراهم میشود. همچنین در همه شهرها قرار است قبل از نمایش فیلمها به بهانه جشن 40 سالگی انقلاب اسلامی، برنامه ویژهای پیشبینی شده و جشن انقلاب برگزار شود.»
وی گفت: «در تهران این برنامه هر روز در یکی از مناطق تهران برگزار میشود. براساس برنامهریزیهای انجام شده این جشن در پایتخت روز شنبه همزمان با نمایش فیلم «لکنت» در جنوب غربی تهران در پردیس تماشا با حضور دستاندرکاران سینمای کودک برگزار میشود.»
قائممقام بنیاد سینمایی فارابی ادامه داد: «یکشنبه در سینما فرهنگ قبل از نمایش «پاستاریونی»، دوشنبه پیش از نمایش انیمیشن «بنیامین» در سینمای ماندانا در شرق تهران، سهشنبه در باغ کتاب همزمان با نمایش فیلم «ضربه فنی» و چهارشنبه همزمان با نمایش انیمیشن «آخرین داستان» در پردیس مگامال این مراسم برگزار میشود.»
ایل بیگی اظهار امیدواری کرد با برگزاری طرح «سیمرغ و پروانهها»، ارتباط بیشتری بین بچهها و سینما برقرار شود. این بخش از سال گذشته همزمان با جشنواره فیلم فجر برگزار شد و بچهها نیز همزمان با جشنواره فیلم فجر توانستند سهم خود را از سینمای ایران داشته باشند.
او افزود: «این طرح همچنین میتواند به معرفی فیلمهای کودک و نوجوان نیز کمک کند تا پیوند بهتری بین سینما و کودکان برقرار شود و سینمای کودک با پشتوانه بهتری ادامه دهد.»
شایان ذکر است، ویژه برنامه «سیمرغ و پروانهها» با همراهی مرکز توسعه سینمای کودک و نوجوان، سازمان سینمایی، دبیرخانه جشنواره فیلم فجر، ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و بنیاد سینمایی فارابی برگزار میشود.