نشست پرسش و پاسخ فیلم «پالتو شتری» با حضور مهدی علی میرزایی(کارگردان)، مجید شیخ انصاری(تهیهکننده)، سام درخشانی، لیندا کیانی، افسانه چهره آزاد، شاهرخ فروتنیان و بانیپال شومون (بازیگران)، مسعود امینیتیرانی(مدیر فیلمبرداری) و مسیح حدپورسراج(صدابردار) این فیلم و با اجرای منصور ضابطیان برگزار شد.
مهدی علیمیرزایی هدف از ساخت فیلم «پالتو شتری» را تنها به ساختن آن اشاره کرد و گفت: «هدفم ساختن این فیلم بوده و هدف خاصی نداشتم. یک داستان داشتم که در یکی از مجلات معتبر ادبی کشور چاپ شده بود و بازخوردهای خوبی داشت، ظرفیتهای دراماتیکش را گسترش دادم و بهعنوان اولین فیلمم آن را ساختم.»
مجید شیخ انصاری تهیهکننده درباره شرایط ساخت این فیلم گفت: «فیلمسازی در ایران بیشتر برای عوامل بهخصوص کارگردان و تهیهکننده یک اتفاق است تا انتخاب. به محض اینکه شرایط حداقلی پیش بیاید ساخت را شروع میکنیم. شرایط قبل از عید آماده شد و بلافاصله بعد از عید کلید زدیم و کار پیش رفت. با یک گروه بسیار عالی، پشت صحنه بسیار آرام بود و باعث افتخارم است که با این گروه کار کردم.»
سام درخشانی درباره تجربه کار کردن با یک کارگردان کار اولی گفت: «من مهدی علیمیرزایی را خیلی وقت است که میشناسم. بهعنوان نویسنده فیلم «فیالمدت معلوم را نوشته بود و قبل از این کار در یکی از نوشتههایشان یعنی «تختهگاز» بازی میکردم برای همین با نوع کارشان آشنا بودم. خیلی خوشحال شدم چون وقتی یک نویسندهای بخواهد فیلمی بسازد قطعا یک فیلمنامه خوب برای خودش کنار میگذارد و من خوشبخت بودم که توانستم در این کار بازی کنم و از نتیجه هم راضی هستم.»
لیندا کیانی هم درباره تجربه بازی در «پالتو شتری» گفت: «بیاغراق باید بگویم از معدود کارهایی بود که آنقدر پشت صحنه آرامی داشت که من روزشماری میکردم آفیش باشم. آنقدر همه چیز آرام پیش میرفت و لذتبخش بود که خیلی کار را دوست داشتم. بیاغراق میگویم سام یکی از بهترین پارتنرهایی بود که تا به حال داشتم. سام به من خیلی کمک کرد و آنقدر باآرامش تمرین کردیم تا آن خروجی را داد.»
از علی میرزایی درباره کلمات رکیک در این فیلم پرسیده شد و اینکه آیا برای رده سنی محدودیتی درنظر گرفته میشود و کارگردان این فیلم پاسخ داد: «من نمیدانم منظورشان از این کلمات رکیک چیست به لحاظ تجربی شاید فیلم سندار باشد. تجربهای که دو شخصیت در داستان فیلم میگذرانند به نوعی میتواند برای جوانها جذابتر باشد و برای نوجوانان هنوز آن اتفاقات رخ نداده باشد و با موقعیتهای درامی که بین دو شخصیت هست ارتباط برقرار نکنند.»
سوال بعدی درباره شخصیتپردازی با استفاده از مابهازاهای بیرونی و شخصیتهای خاص پرسیده شد، علی میرزایی گفت: «اول اینکه درام باعث میشد شخصیت را در یک موقعیت تجسم کنم و بپرسم چه لازم دارد. دوم اینکه به کسانی که از فکر و فلسفه فیلسوفان یا اندیشمندانی که زمینه سو تفاهم در فلسفه شان زیاد است رجوع میکردم و به تفکر آنها فکر میکردم. سوم مابه ازاهای بیرونی که زیاد هم هستند استفاده میکردند.»
مسعود امینیتیرانی هم درباره ویژگیهای فیلمبرداری این فیلم گفت: «فیلم از دو منظر برای من جذاب بود؛ یکی آشنایی قبلی که با تهیهکننده و کارگردان داشتم و دیگری تجربهای که در ژانر کمدی نداشتم و میخواستم امتحان کنم. همیشه دوست دارم در کارها چالشی باشد که جدیتر بتوانم به موضوع فکر کنم. روی بعضی از موضوعات و ایدههای اجرایی فکر کردیم بهخصوص روی شکل نور و ترکیب بندیها به سه چهار فرم کلی رسیدیم.»
مهدی علی میرزایی در پاسخ به این سوال که نویسندگی سختتر است یا کارگردانی گفت: «فیلمسازی ادامه نویسندگی است و من در طول فیلم این موضوع را بسیار درک کردم.»
درباره موسیقی فیلم هم مهدی علی میرزایی گفت: «در فیلمنامه «در مدت معلوم» من این را تجربه کردم. فونداسیون فیلمنامه را براساس یک اصل فکری و مفهومی طراحی میکنم. وقتی این طراحی میشود و بعد رویش داستانها و دیالوگها و موقعیتهایی را برای مخاطب عام طراحی میکردم. نتیجهای که در این فیلم طراحی کردم همین است. وقتی فیلم اکران میشود کسی که دنبال موقعیت شوخ و شنگ و روایت سیال و... است بهره خودش را میبرد و کسی هم که دنبال یک نگاه عمیقتر در لایههای فیلم است هم آن شالله بهره خودش را میبرد. امیدوارم این اتفاق بیفتد.»
مجید شیخ انصاری درباره اکران فیلم گفت: «بهطور کلی فضای جشنواره امکان یک بازخورد جدیتر را به ما میدهد که بررسی میشود ولی احتمالا در نیمه اول سال آینده اکران میشود.»
از مهدی علی میرزایی پرسیده شد فکر نمیکنید پایبندی زیاد به مفهوم اولیه به درام ضربه زد، که او در پاسخ گفت: «در فیلمهای دیگری که مینوشتم و دیگران میساختند یک صنف تحصیلکرده را میدیدم که بدنه سینماروی ما را تشکیل میدادند. خیلی از کمدیها اینها را جدی نمیگیرد و از کنار آنها میگذارد. بعضی دفاتر فیلمسازی میگویند ما کمدی آدمهای احمق را دوست داریم. . من فکر کردم گفتمان فیلم میتواند در فضایی باشد که برای قشر تحصیلکرده جذاب باشد و واقعا باید ببینم در اکران عمومی چه اتفاقی میافتد.»